ၾကယ္ေၾကြည
ၾကယ္ေၾကြည
လူေတြက ေျပာတယ္
ၾကယ္ေၾကြရင္ ဆုေတာင္းလုိက္
မင္းဆုေတာင္း ျပည္႔လိမ္႔မယ္တဲ႔
အတိအက်ေတာ႔ မသိခဲ႔ပါဘူး
တစ္ခါတစ္ေလမွာ ရင္ထဲသိပ္တင္းၾကပ္လာရင္
မွတ္မွတ္ရရ ေကာင္းကင္ၾကီးကုိ ေမာ႔ၾကည္႔မိခဲ႔ဖူးတယ္
ၾကယ္ေလးေတြ စုံလင္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ကုိယ႔္ရဲ႔ မျဖည္႔ဆည္းႏုိင္တဲ႔ ဆုေတာင္းကုိ အသင္႔ျပင္ထားရင္း
ဘယ္အခ်ိန္မွာ ၾကယ္တစ္ပြင္႔ ေၾကြလြင္႔မလဲလုိ႔
မေအးခ်မ္းတဲ႔ စိတ္သႏၱာန္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေစာင္႔ဆုိင္းေနခဲ႔ဖူးတယ္.
ရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ႔ အတၱေတြ ကဆုန္စုိင္းေနခဲ႔တာေပါ႔
ၾကယ္မေၾကြခဲ႔ရင္ကုိပဲ ေဒါသက ျဖစ္ခဲ႔လုိက္ေသးတယ္.
ၾကယ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေၾကြခဲ႔ၾကပါတယ္.
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆုေပါင္းမ်ားစြာ ေတာင္းခဲ႔ဖူးပါတယ္
ဆုေတာင္းေတြ ျပည္႔ခဲ႔လား မျပည္႔ခဲ႔ဘူးလား
ဒါေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မမွတ္မိေတာ႔ဘူး
ေအာင္ျမင္မႈကုိရတဲ႔အခါမွာ
ငါေတာ္လုိက္တာလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္လက္မေထာင္ခဲ႔မိေပမယ္႔
ဆုံးရႈံးမႈေတြ ရုိက္ခတ္လာခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔
ၾကယ္ေၾကြဆုေတာင္းက ဘာလုိ႔ မျပည္႔ခဲ႔တာလဲလုိ႔
မရွိေတာ႔ျပီျဖစ္တဲ႔ ၾကယ္ေလးကုိ အျပစ္တင္ေနခဲ႔မိေသးတယ္.
မေဟာင္းႏိုင္တဲ႔ ဆုေတာင္းေတြ အမ်ားၾကီးထဲမွာ
ရွက္စရာေကာင္းလုိက္တဲ႔ အခ်က္က
ေၾကြသြားရွာတဲ႔ ၾကယ္ေလးအတြက္
တစ္ခါမွ ဆုမေတာင္းေပးခဲ႔ဖူးတာပဲ.
ေဩာ္…
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ အတၱေတြနဲ႔ လုံးပန္းေနခဲ႔လုိက္တာ
ဆုေတာင္းတာေတာင္မွ အနစ္နာခံေၾကြေပးရရွာတဲ႔
ၾကယ္ပြင္႔ေလးကုိ သတိမရခဲ႔မိဘူး..
ကၽြန္ေတာ္မရွက္သင္႔ဘူးလားဟင္…
ဟုတ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ရွက္တယ္.
ရွက္တာထက္ပုိသြားတာ တစ္ခုရွိေသးတယ္
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူး..
ၾကယ္ဆုိတာ ေကာင္းကင္ထက္မွာ တင္႔တယ္စြာ ေနရာယူထားတာပါ.
သူေၾကြသြားရင္ ေကာင္းကင္ၾကီးလည္း အလင္းေရာင္တစ္ခ်ိဳ႔ ဆုံးရႈံးသြားခဲ႔ရတာပဲ.
ဒီၾကယ္ေလးကို မီွျပီး ျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ေလာကဓာတ္တစ္ခ်ိဳ႔လည္း
နည္းနည္းေတာ႔ ယိုယြင္းသြားၾကမွာ အမွန္ပဲ.
ကၽြန္ေတာ္႔လုိ အတၱအခုိးအလွ်ံေတြ ျပည္႔ေနတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ကေတာ႔
ၾကယ္ေၾကြတာေတာင္မွ အျမတ္ထုတ္ခ်င္ေနေသးတယ္
လူဆုိတာ ေျပာင္းလဲတတ္ရမယ္ေလ.
ဘ၀ဆုိတာ ကဇာတ္ခုံတစ္ခုလုိ႔ ေျပာၾကေပမယ္႔
ကျပသူေတြကေတာ႔ ၾကိဳတင္ေရးထားျပီးသား ဇာတ္ညႊန္းကုိ ကျပေနတာမဟုတ္ဘူး
တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာရဲ႔ အလုိက် ကျပခဲ႔ရေပမယ္႔
ကုိယ္ရုန္းထြက္ႏိုင္တဲ႔ တစ္ေနရာမွာေတာ႔ ကုိယ္ပုိင္ဒုိင္ယာေလာ႔ဂ္ေတြနဲ႔
ကုိယ္႔ဘ၀ကုိ လြတ္ေျမာက္ရာ ဆဲြေခၚသြားႏုိင္ဖုိ႔ လုိတယ္…
ပညာရွင္တစ္ေယာက္က ေျပာခဲ႔ဖူးတယ္
လူဆုိတာ နိဂုံးေကာင္းရမယ္တဲ႔…
ကၽြန္ေတာ္ နိဒါန္းမလွခဲ႔ပါဘူး
ဒါေပမယ္႔ နိဂုံးေတာ႔ ေကာင္းခ်င္တယ္.
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ ေသြးသားထဲက အတၱေတြကို
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဖာက္ထုတ္ျပီး
သန္႔စင္ပစ္ခ်င္တယ္.
အကုန္ေတာ႔ မေဖာက္ထုတ္ႏုိင္ေသးဘူး
ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔
တစ္ခ်ိဳ႔အတၱေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္လုိအပ္ေနေသးတယ္ေလ.
ေၾကြသြားတဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြကုိ ႏွေျမာလုိက္တာ
ကၽြန္ေတာ္ ဒီည ေကာင္းကင္ျပာၾကီးကုိ ေမာ႔ၾကည္႔ေနမိျပန္ပါတယ္.
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြနဲ႔ စုိးရြံ႔ျခင္းေတြကို မ်ဥ္းျပိဳင္တစ္ဖက္ဆီမွာ ထားျပီးေတာ႔ေပါ႔
စုိးရြံ႔တာက ၾကယ္ေလးေၾကြသြားမွာကုိပဲ
ေမွ်ာ္လင္႔တာကေတာ႔ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဆုတစ္ခုကုိ
ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ ေတာင္းမိဖုိ႔ပဲ..
အုိးးးးးးးးးးးးး
ၾကယ္ျဖဴေလးတစ္ပြင္႔ ေ၀႔ခနဲ
ေကာင္းကင္ရင္ခြင္ထက္က လြင္႔စဥ္က်လာတယ္.
မ်က္စိအစုံကုိပိတ္လုိ႔
လက္ညိႈးနဲ႔ လက္ခလယ္ေလးကုိ ထပ္လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းလုိက္ခဲ႔မိတယ္….
ၾကယ္ေလးရယ္..
မင္းေနာက္ဘ၀မွာ ဒီ႔ထက္ ပုိေတာက္ပပါေစ
ဒါေပမယ္႔ အေၾကြမေစာပါေစနဲ႔ေနာ္
